باز هوای وطنم ، وطنم‌ آرزوست

سلام ...

میگن یه دیوونه با چوب میزد توی سر خودش گفتن چرا این کار رو میکنی گفت نمیدونید وقتی نمیزنم چه حالی میده  

دوست دارم  با تمام وجودم شادی کنم . این اتفاق نمیفته مگر یه اتفاق بد بیفته بعد از اون رهای پیدا کنم  اونوقت که شاد شاد میشم  . یا بعضی از اتفاق های بد برای انسان خاطرات شیرینی به همراه دارن که ادم از به یاد اوردنشون شاد میشه ...

یک بار مجبورن مدت زیادی ازاهواز به دور بودم جای دوریم نبودم تهران بودم وقتی برگشتم اهواز هوای شرجی وحشت ناکی بود ولی باور کنید اصلا احساسش نکردم چنان نفس عمیقی کشیدم که انگار توی دشت پر از گل هستم ... 

 یک بار من و دو سه نفر دیگه همراه یک مریض بودیم در تهران جو بسیار خوبی بود منهای مریضا اینا که میدیدم  همراه  های مریض ها  همه شهرستانی بودن نمیذاشتن به کسی دیگه بد بگذره . 

یک بار این مریض ما هوس نون پنیر خیار کرد مام فردا صبح براش تهیه کردیم  . هرکی مارو میدید  داریم نون پنیر میخورم اخم  میکرد میگفت ما که نموردیم میگفتید یه چیزی برای شما هم درست میکردیم ( ما  چهار نفر مرد مجرد  بقیه خانواده ) 

یک بارم بچه های کوچه تعریف میکردن که  احسان ( پسر همسایمون ) وقتی از دانشگاه اصفهان برگشت از پشت بام میبینتش که زانو میزنه خاک کوچه رو بوس میکنه  کاش یا من برام این اتفاق بیفته یا یا حداقل میدیدم همچین صحنه ای مستندی رو 

دردای این طوری به خاطرات بعدش میچربه و ادم رو کلی به ذوق میاره 

یادش بخیر وقتی از رادیو خبر ازادی ابوالقاسم  پسر همسایمون ( که تو بچگی  وقتی میخواستیم بازی کینم همیشه خدا سر دسته بود اون مشخص میکرد کی یار کی ) شنیدیم همه ریخیتیم توی کوچه یادمه مادرش اینا نبودن خونه وقتی وارد کوچه شدن همه زن ها  کوچه کل زدند. و خبر  آزادی تنها اسیر کوچمون رو به مادرش اینا دادن  

و اتفاق های زیادی که هیچوقت از ذهن ادم پاک نمیشن  و اگر خدای نکرده پاک بشن همیشه با خودت کلنجار میری  میخوای  به یاد بیاری ...